kumru ailesi..

Geçen sene yaz sonuna doğru birden bahçeciliğe heves ettim.. Domateslerim büyük bir hüsranla fide olmanın ötesine gidemese de biberler konusunda fena sayılmazdım..Mutfak camımız ne yazık ki karşı duvara bakıyor.. Ben de kendi göz zevkim için pervaza biber saksılarını dizmiştim.. Kış geldi biberler kurudu.. Ben tam da havalar az daha ısınsın yeni biberler dikeyim diye düşünürken baktım en büyük saksıya görücü gelmiş.. 10 gün kadar önce bir kumru saksıyı mekan etmiş kendine.. Ufak bir ikilemde kaldım.. Evet yeniden biber yetiştirmeyi çok istiyordum ama o tombul kuşa da kıyamadım bir türlü.. Böylece saksının içine biraz bulgur bırakmaya başladım.. Derken haftasonu bir baktım bir kumru daha.. Bir telaş içerisinde saksıya konup konup uçuyorlar.. Pazar sabahı anladım ki bu hazırlık ve telaş minik yavruları içinmiş.. Saksının içinde minicik beyaz bir yumurtacık.. İş buraya kadar varınca ben de internette araştırma yapmaya başladım tabii.. Wikipediadan kumruların tek eşli olduklarını eğer biri ölürse diğerinin ömrünün sonuna kadar başka bir kuşla eşleşmediğini öğrendikten sonra sanırım iç burukluğuyla karışık büyük bir gönül bağı hissettim o tombul kuşcuklara.. Şimdi aynı evde yaşayan iki aile olduk.. Önümüzdeki 15 gün çok heyecanlı geçecek.. Çünkü ben o minik kumruyu çok merak ediyorum..