şehir içinde yolculuk etmeyi seviyorum.. metro hariç.. evime giden en kısa yol metrodan geçtiği için ne kadar hızlı olsa da metroyu artık sevmiyorum; havasız, sıkıcı geliyor.. ayrıca camdan dışarıyı seyredemediğim için bisürü insanla gözgöze geliyorum ki, tanımadığım insanlarla gözgöze gelmek de ayrıca keyifsiz bir durum.. 20 dakikalık nereye bakacağını bilmeden sıkılma durumu yani.. otobüsleri, tramvayları ve vapuru yer bulabildiğim sürece seviyorum.. boş boş camdan bakmayı.. dışarı bakarken de insanların konuşmalarına kulak misafiri olmayı seviyorum.. mesela arka koltukta oturanların muhabbetlerinden nasıl insanlar olduklarını anlamaya çalışıyorum.. bazen çok da ilginç şeylerden bahsedebiliyorlar..
otobüste mesela, en az 45 dakikalık yolum varken, hem de yer bulmuşken hiç dayanamadığım, mümkünse yer değiştirmeme sebep olan bir durum var ki o da anlamadığım dillerde konuşan insanlar.. yabancı diller bende genelde bir rahatlama, içe dönme duygusu yaratır.. televizyon karşısında uyuyakalmak gibi.. ama genelde, insanların konuşmalarını anlamayacağından o kadar emindir ki yabancı bir dille toplum içinde konuşmayı seçmiş kişiler, normalde çıkarabildiklerinden kat kat daha yüksek bir sesle bağırarak konuşurlar.. etraflarındaki insanların duymalarından bu kadar rahatsız oldukları için, bildikleri ortak bir yabancı dili seçmişken bu insanları bu kadar yüksek sesle konşmaya iten çok gizli şey neymiş merak ederim..
ama merakım çabuk geçer.. kulağım tırmalanır..
kendime yeni bir yer ararım..
1 yorum:
bu gözleminizi hem türkiyede hem de simdi yasadigim orta avrupada ben de yaptim..insanlari yüksek sesle konusmaya iten sebep sanirim azinlikta olduklari duygusundan kurtulma yanilsamasini kendi kendilerine fark ettirmeme ve de ayni zamanda güven duygusuna psikolojik bir vurgu yapmak olabilir diye düsünüyorum...bazan bir kafede farkina varmadan yüksek sesle ana dilimi konusmus ve yine belki de sizin gibi düsündürmüs olabilirim birilerini...ama etnik yalnizlik zor bela..bir de yabanci dilleri duydugumda ilk yillarda yasadigim ülkede hic de güvenlik ve rahatlama duygularina kapilmiyordum..ama bu konu kisa bir yorumla gecistirilemeyecek kadar ilginc benim icin...kolay gelsin...
Yorum Gönder